LIFE LONG LEARNING

Aurreko postan aipatutako profesionalen etengabeko formakuntza horretan, baliabiderik garrantzitsuena Informazio eta Komunikazio Teknologiak ditugu. Carlos Castañosek, Elearning2 biltzarrean, azaldu digun bezala IKT honen barruan formakuntza mota hau LLL moduan ulertzen dugu.
Honetarako, lagungarriak ditugun tresnak Web 2.0an topatzen ditugu, azken finean, web pertsonalizatua da, interaktiboa eta esku-harmenetan oinarrituta dago. Adibide bat jartzearren, e-learning eskaintzen diren onlineko ikastaroak daude. Hauek, aprendizaiako komunitateen bitartez artikulatzen dira eta ezagutza sortzaileak izatea baino komunikazioan, kolaborazioan eta konpartitzean datzanen; jarraika, besteekin batera lan egiteko sarearen bidez.

Hezitzaileen formakuntza

Gogoeta bat gure lanaren inguruan egitearren, hurrengoa, esango nuke: irakaskuntza hierarkizatu baten aurrean gaude. Hain zuzen ere, curriculuma adituek egiten dute eta irakasleok egin behar dugun bakarra adituek diotena da. Bestalde, editorialek lana egina ematen digute , eta honetara guztietara, moldatzen bagara lan mekanikoa besterik ez dugu izango. Halaber, kontutan izan behar dugu administrazio zentralaren eskuz pentsatzea uzten badugu, gure jarduera automata modukoa izango dela, eta era honetan, irakasleon trebetasunak eta kritikotasuna galtzear garamatzala.
Hau guztia ezezik , hain aldakorra den bizi garen garai honetan, hezitzaileen funtzioa ere ezin da ulertu teknikari huts bezalakoa. Are gehiago, gure formakuntza dinamikoa izan behar da, etengabekoa. Hau dela bide, ezagutza ez da, jadanik, transmisio prozesu baten barruan ulertzen, baizik eta, auto-ezagutza eraiki beharra dago araketa aktibo baten bidez.

Euskal hezkuntzaren gabeziak

Oraingo honetan, hezkuntzaren kultur identitatearen gabeziak zehazteko, Begoña Bilbaok idatzi duen artikulu batetik hautatutako kontzeptu batzuk plazaratu nahi dizuet:
- Erdal herrietan sortutako testu liburuetan aipatzen da Euskal Herria, baina izenez, ez izanez, izaera autonomikoa eta estatala jartzen diote eta.
- Euskara ez da ehuneko ehunean Euskal Herriaren testuinguruan kokatzen, sarritan estatuko hizkuntzen artekoa da, edo erkidegoko mugetan geratzen da. Nafarroan eta Iparraldean estatuko hizkuntza da ia erreferentzia bakarra.
- Euskal Herriaren izaera azalekoena lantzeko joera gero eta handiagoa da. Paisaia, jaiak, kirolak eta gastronomiako gaiek, hau da, Euskal Herriko tasunetatik orokorrenek, gora egin dute testuliburuetan.
- Testu liburuetako presentzian nortasunari eta identitateari lotuen dauden ezaugarriek behera egin dute, hala hizkuntzak nola pertsonaiak edo mitologiak.
-Hau horrela izanik, Euskal Herriko neska-mutilek, hala Iparraldean nola Hegoaldean, ezin dezakete euskararen lurralde osoa errealitate adierazgarritzat jaso testuliburuetan.
-Finean, euskara diglosian kokatuko da, eta baita herri honen kultura guztia ere.
Honi guztiari, gehituko nioke Paulo Iztuetaren esanetan, gaur egungo testu liburuak aztertuta, % 11n soilik agertzen dela Euskal Herriko ikuspegia.

Kultur aniztasuna hezkuntzan

Gauden aro berri honetan, estatuetatik egitura handiagoetara pasatzen ari gara; Euskal Herriaren kasuan, Europako antolaketaren barruan kokatuta aurkitzen gara.
Honi guztiari, gehitu behar diogu jendea lurralde batetik bestera aldatzea oso ohikoa dela. Beraz; hainbat hizkuntza, kultura, pentsaera eta sinesmen gero eta nahastuago daude. Eta eskolaren eguneroko lanean aniztasuna, errespetua eta elkarbizitzarako prestaketa lantzen ari da curriculumaren bitartez.
Honela horrela, zelan berma dezakegu, zirriborro honen barruan, EHko nortasuna?
Estatuak indargabetzen ari diren honetan, Euskal Herria bezalako herriek lekukoa hartu behar dute . Azken finean, Euskal Herria herri modernoa izan arren, Europako herririk zaharrenetakoa da. Eta kontuan hartu behar da, berriz ere, hezkuntza sistema identitatearen sortzaile garrantzitsua dela eta, honek, gizabanakoaren garapenean eragin handia daukala. Batez ere, gizataldeen hizkuntza eta kultura erreproduzitzen dituelako.

IKUSPEGI SOZIOKULTURAL EUSKAL HERRIKO HEZKUNTZAN

Izenburu honekin, gure Euskal gizarterako (eta horren barruan hezkuntzarako) garrantzi handiko tesia dugu. Begoña Bilbao, Gurutze Ezkurdia eta Karmele Pérezen eskuz Euskal Herriko hezkuntzaren azterketa sakona heltzen zaigu. Honetan, argi eta garbi, azaltzen zaizkigun antolaketa politikoari gero eta garrantzi handiagoa ematen zaiola testu liburuetan, Euskal Herriaren ikuspegi soziokulturala indarra galtzen ari den bitartean.
LIBURU HAU OSO INTERESGARRIA DA GURE LANERAKO ETA GURE ABERASTASUN PERTSONALERAKO. ESKURA EZAZUE!!!

Euskal curriculumaren garrantzia

Hasteko esango nuke, hezkuntzak bereziko garrantzia duela norbanakoaren eta herri baten garapenean. Arrazoi honengatik, hezkuntzak lehentasun soziala izan behar du eta beharrezkoak dituzten baliabideak eskuratu behar ditu. Curriculuma, instituzioen bitartez, gizatalde desberdinek garaian garaiko ezagutza eta ideiak hautatu, antolatu eta transmititzea helburu duen prozesua da.
Curriculuma, beraz, kultur adierazpenen aukera bezala ulertzen dugu. Ikuspegi honetatik abiatuz, gaur egungo curriculumari gizarte jakin bateko kulturaren isla izatea eskatzen zaio. Horrek guztiak, gutxienez, honako galdera hauek erantzutea eskatzen du: Nolako gizartean bizi gara? Nolakoa izatea nahi dugu etorkizunean? Nolako balio eta hastapen etikoei eman nahi zaie lehentasuna?. Galdera hauen erantzunak garrantzi handikoa du herrialde guztietan, baina, bereziki gurea bezalako kultur esparru gutxiagotuetan kokatzen diren herrientzat. Preseski, gure kulturaren iraupena eta berrikuntza, neurri handi batean, eskolaren bidez ziurtatzen den oinarrizko kultura komun horren baitan baitago.

Hezkuntza sistemen aldaketen beharra

Aldaketa handiak gertatzen ari dira azken hamarkadetan munduan eta EHn. Aro berrian sartzen ari gara, industria arotik ezagutza arora pasatzen ari gara. Esan beharra dago, globalizazioaren ondorioz erronka berriak agertu zaizkigu(migrazioa, teknologia berriak, informazio saturazioa...). Halaber, familiaren tipologia eta ikastetxeekiko harremanak aldatzen dira, eta ondo dakigunez, baita hezitzaileen zereginak eta formazioa ere.
Hezkuntza egitura administratiboa berriz ez da garai berrietara egokitzen. EHk ez du hezkuntza sistema propiorik, herri bezala ez baitu berau arautzeko, antolatzeko eta kudeatzeko eskumenik. Aditu askoren ustez nahi dugun hezkuntza sistema eztabaidatzeko eta adosteko unean gaude.

Hizkuntzaren normalkuntza

Hizkuntzak, gure identitate indibiduala eta kulturalaren barruan, ezinbesteko funtzioa betetzen duela argi izan behar dugu hezkuntzan planteatzen zaizkigun arazoei aurre egin nahi baldin badugu. GARAGORRIk X. ERRIONDOk L. eta ISASIk X. euren liburuan "Hezkuntzaren Normalkuntza"-n idatzi duten moduan, hezkuntza goitik behera aldatu beharra daukagu gizartearen beharrizanei erantzuteko. Azken batean, ditugun ereduak ( A,B,D eta Nafarroan G ereduak) ez dira asetzen euskararen beharrak ezta ikasleenak ere.
Eztabaida linguistiko hutsa baino askoz sakonagoa da. Alde horretatik, D ereduen aldeko aukera ez da izaten, soilik, eredurik euskaldunena delako, orokorrean besteak baino hobea delako baizik. Beste era batera esanda, eredu euskalduna hobea bada, euskaraz izateaz gain, beste berezitasun erakargarriak dituelako da. Ikasmateriala izan, irakasleria izan, gurasoen esku hartzea izan, motibazioa izan edo harreman bereziak izan.